Welkom

Fijn dat je de weg naar onze blog gevonden hebt. We geven graag een woordje uitleg over het hoe en waarom van deze gezamenlijke schrijfsels.

Het afgelopen jaar was (los van die pandemie) om uiteenlopende redenen woelig en emotioneel voor ons beide. Ergens midden in dit enerverende jaar kwamen we elkaar voor de 1e keer (online) tegen. Ondanks de fysieke afstand en het feit dat we elkaar nog nooit ‘in het echt’ gezien hadden, voelden we ons verbonden en zagen we stukken van ons eigen proces bij de ander terug.
We hebben zelf tientallen jaren ondervonden hoe lastig het kan zijn om bij je eigen gevoelens te komen, die te herkennen en te durven uitspreken. Meerdere lagen en facetten van afgestaan en geadopteerd zijn, hebben we pas op (veel) latere leeftijd ontdekt. En we zijn eigenlijk nog steeds aan het verkennen hoe dit alles ons heeft geraakt en gevormd als kind, volwassen vrouw, echtgenote, vriendin, werknemer, collega, mama,…

Enerzijds willen we een bredere bewustwording creëren over de impact van afstaan, afgestaan worden en geadopteerd zijn.
Anderzijds, hebben we in ons persoonlijk proces mogen ondervinden hoeveel (h)erkenning het kan geven om de verhalen van andere geadopteerden te leren kennen.
Naast een persoonlijke klik delen we onze betrokkenheid op het welbevinden van geadopteerden. We willen onze overpeinzingen, gevoelens en ervaringen delen om medegeadopteerden, die hier behoefte aan hebben, een hart onder de riem te steken, om misschien woorden te helpen geven aan dat wat niet altijd duidelijk of te benoemen is.
Bovenal willen we meegeven dat voelen soms heel pijnlijk kan zijn maar dat pijn en verdriet ook hun plek mogen hebben.

Als je je mailadres onderaan de pagina doorgeeft, ontvang je een berichtje telkens er een nieuwe post verschijnt.

We horen het graag van jou als je vragen of bedenkingen hebt.